Demonware tarafından 1991 yılınsa piyasaya sürülen puzzle - platform oyunu...
Oyunda P.P. Hammer adlı karakteri yönetiyoruz (şaşırdınız di mi :). Oyundaki amacımız bölümlerin içine serpiştirilmiş hazineleri bulmak ve çıkış kapısına ulaşmak.
Oyunun tam adı P.P. Hammer and his Pneumatic Weapon. Oyun sırasında da en çok başvurcağımız alet Pneumatic Weapon ( Darbeli Matkap :). Bu alet sayesinde kutuları kırıp ilerleyebiliyoruz. Ancak kutuları kırarken ilerleyeceğimiz yolu önceden kestirmemiz lazım çünkü belli bir süre sonra kırdığımız taşlar tekrar yerine geliyor ve bizde o yerde bulunuyorsak ölüyoruz. 
Oyundaki bölümler 4 farklı şekilde dizayn edilmiş, bunlar; Rome, Egypt, Castle ve Ice. Birde bonus bölümü var. Bu bölümün dizaynı ise Lego şeklinde. Bölümlerde birçok tuzak mevcut ancak oyun boyunca aldığımız notlar bizi bu tuzaklar için önceden uyarıyor.Oyun boyunca birçok power up alıyoruz. Bu power up'lar sayesinde daha yukarı zıplama, görünmez olma ekstra zaman gibi çeşitli özellikler kazanabiliyoruz.
Oyundaki düşmanları öldürme gibi bi seçeneğimiz yok, zaten genelde düşmanlar yüzünden ölmüyoruz kendi kendimize yaptığımız hatalardan dolayı ölüyoruz.Oyun çok keyifli bir oyun, ancak hatırlatmak gerekir ki bu oyunda joystick kırdırtan oyunlardandır :).
Oyunda adındanda anlaşılabiliceği gibi Giana adlı karakteri kontrol ediyoruz... Oyun için kısaca Mario'nun kız versiyonu diyebiliriz. Oyun oynanış açısından Mario'ya çok benzesede bana göre kesinlikle ondan daha zevkli bir oyun... 
Düşmanları üstlerine zıplamanın( her düşman için geçerli değil ) yanı sıra ateş ederekte öldürebiliyoruz. Fakat bunun için power up'ları toplamamız lazım... Bu power up'lar sürekli olarak karakterimize çeşitli özellikler katıyor. Örneğin ilk aldığımızda kutuları zıplayarak kırmamızı sağlarken arka arkaya aldığımız takdirde ateş etme, güdümlü ateş etme, zaman gibi çeşitli özelliklerde power up'lar alabiliyoruz... en sonunda ise hak alıyoruz. Öldüğümüz takdirde ise topladığımız power up'ların hepsi siliniyor.
Oyun her ne kadar kolay gibi gözüksede ilerleyen Level'larda aşırı zorlaşmaya başlıyor. Oyunu hile kullanmadan bitirmek gerçekten çok zor. Eminim ki oyunun bu zorluğu nedeniyle oyunu oynayan çoğu kişi sinirden joystick kırmıştır :). Oyunda enerji yok düşmana deydiğiniz an ölüyorsunuz. Bu nedenle elmasları bol bol toplayıp ekstra haklar almak gerekiyor. Klasik olarak 100 elmas 1 hak kazanmamızı sağlıyor.
Oyunun grafikleri sade ve güzel. Oyunun müzikleri ise tek kelime ile muhteşem. Chris Hülsbeck tarafından bestelenen müzikler Press Play On Tape ve Machinae Supremacy tarafından tekrar yorumlandı. Oynanabilirlik açısındanda oldukça başarılı. Oyunu bitirmek için adeta hırs yapıyorsunuz...
Oyundaki silahlar arasında demir boru, testere, molotof kokteyli gibi farklı seçenekler var. Oyunun en iyi özelliklerinden biri silahlar arası geçiş yapabilmemiz. Silahsız Durumlarda ise tekme tokat dövüşmek zorunda kalıyoruz :)... Oyunun bir diğer özelliği de her bölümden sonra bonus bölümü var ve bu bölümde bir kuşa binip, shoot em up tarzında kısa bir bölüm oynuyoruz... 
Bu bölümde topladığımız puanlarla bölüm sonunda enerji ve hak kazanabiliyoruz... Oyunda Transilvanya, Piramitler ve Japonya gibi birbirinden farklı 6 adet bölüm var. Oyundaki bölümlerde bir sürü alternatif yol var, bölümlerin hepsi uzun ve bu her bölümde bizi 3 tane boss bekliyor... Bölüm dizaynları her ne kadar bazı yerlerde çok göz alıyorsada gayet başarılı.
Grubun konserlerinde çaldıkları oyun müziklerinden bazıları Giana Sisters, Monkey Island, Cannon Fodder, Arkanoid, Pacman. Konserlerin en önemli özelliği ise grup hangi oyunun müziğini çalıyorsa o an arkadaki perdeye o oyunun görüntüleri geliyor. Grubun Youtube'da birçok videosu var, özellikle Monkey Island'ı dinlemenizi tavsiye ederim...Canon Fodder'ı çalış stilleri ise çok ilginç, sadece bu şarkıda gitarları, davulu vs. bırakıp çeşitli konsolların gamepad'leri ile çalıyolar...Nasıl olduğunu anlatmam çok zor Youtube da ufak bi arama ile kolayca bulabilirsiniz. Tabi Youtube açıksa :)...
Oyun birçok açıdan yenilikçi bir oyundu. En büyük yeniliği ise şüphesiz sinematografik yapısıydı. Oyun, sinema dünyasıyla oyun dünyasını birleştiren ilk yapımlardandı. Senaryosu ve görselliğiyle adeta sürükleyici bir film gibiydi, birçok sahnesi oyun tarihinin unutulmazları arasında yer alır. Aralara eklenmiş müthiş videolarıda unutmamak gerekir. 
Oyundaki silahımız her ana bölümün temasına göre değişiyor. Örneğin ilk ana bölümde hortum atarken son ana blümde kartopu atıyoruz. Silahımızın gücü ise ateş etme tuşuna basılı tutmamızla orantılı olarak artıyor... Basılı tutuğumuz takdirde silahımız daha güçlü bir şekilde düşmanlara etki ediyor.
Ana bölümden ana bölüme değişen tek şey silahlar değil. Her ana bölümün kendine özgü bir objesi var. Birinci ana bölümde bisiklet (hatta fazla gaza gelindiğinde ön tekerlek bile kaldırılabilir), ikincisinde boks eldiven, üçüncüsünde suda nefes almamızı sağlayan başlık, dördüncüsündede daha yükseğe zıplamamızı sağlayan bir alet vardı. 
Oyuna esas renk katan aldığımız sarı yıldızlar'dı. Bu sarı yıldız'dan korunma, ışınlanma ve kendi silahımız dışında silahlar alabiliyorduk (lav, lazer, çivi dolu çanta gibi) . Tabiki bunlar şansa göre çıkmıyodu, oyun boyunca aldığımız mavi yıldızlara göre belli oluyordu. Mavi yıldızımız ne kadar çok ise kutudan çıkacak şey o derece önemli oluyordu. 
Oyundaki amacımız sadece düşmanları öldürmek değil. Bunun yanı sıra 3 farklı renkteki misketlerin hepsini toplamak. Toplamadığımız takdirde çıkış kapısına ulaşsak bile kapı açılmıyor. Bu durum kimi zaman saç baş yoldurabiliyordu...
Oyunda birde anahtar sistemi var. O kadar ilerlemenize rağmen karşınıza bi kapı çıkar ve bu kapının anahtarı sizde yoksa aynen geri dönüp anahtarı aramak zorunda kalırsınız(bu durumda saç baş yoldururdu:)
Oyunun bendeki izlenimi bir platform oyunundan çok shoot 'em up gibi olmasıydı. Bu yüzden diğer klasik platform oyunlarından ayrı bi yeri var. Çünkü diğer oyunlarda çok puan toplamaya çalışırken bu oyunda çok düşman öldürmek daha zevkliydi.